Dit duo maakt ongevraagd kleding van jouw facebookprofiel

De twee studenten Annebel de Kok en Esther van Brakel, momenteel studenten Mode aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, zijn op een missie: de on- en offlinewereld wat meer op elkaar laten lijken. Nu Ook Offline maakt broeken, truien, shirts en sjaals, met daarop teksten en foto’s die rechtstreeks van je Facebook komen, zonder dat je zelf een keuze hebt in de content.

Door de intieme teksten en foto's worden mensen geconfronteerd met een nare waarheid: mensen gedragen zich héél anders online, en gaan niet bewust om met wat ze allemaal delen (met hun 500, 700 of 1000 vrienden). Plots, als ze hun eigen posts op hun kleding dragen, is het bijzonder ongemakkelijk.

De kleren zijn zowel een fashionstatement als een soort conceptueel kunstwerk. Zou jij deze ‘intieme’ informatie dragen? En wat is het verschil als je dat niet doet in het echte leven, maar wel op Facebook? En, zou dit de toekomst van fashion kunnen zijn? Een hoop vragen dus, waar antwoord voor nodig was. Ik belde het duo op.

The Creators Project: Ha Annebel, hoe kwamen jullie hierop?
Annebel: Het is begonnen als een schoolproject. We keken heel erg vanuit onze eigen interesses, en toen kwamen we bij social media. Veel mensen zeggen namelijk dat je moet uitkijken wat je erop zet, maar dat lijkt jonge mensen niet zo te boeien. Terwijl wij veel dingen die we online doen, niet offline doen. Dat vonden we gek.

Er zit een kloof tussen die twee werelden. Als je bijvoorbeeld een grapje maakt over een oom die altijd scheetjes laat, terwijl je ‘m tagt in een artikel ofzo. Dat doe je toch niet in het echt op een familiefeestje? Terwijl al die familieleden wel allemaal stuk voor stuk op je Facebook zitten.

Met die gedachte gingen we verder. Eerst hadden we het idee van kaartjes, waarop we info zouden printen die mensen zelf al op hun profiel hadden gezet. Zo konden we bijvoorbeeld van een jongen die we niet kenden uitvinden wie zijn ex-vriendin was. Dat vond hij raar, terwijl het gewoon online stond. Daar gaat iets mis, snap je?

Ja, ik zie wat jullie bedoelen. Maar willen jullie dan dat offline meer naar online gaat of andersom?
Online meer naar offline eigenlijk. Vandaar ook de titel, hehe. Facebook moet meer deel worden van je offline-identiteit, en in die zin ook 'echter' worden, om het gat een beetje te dichten. Met de kleren doen we een stapje in die richting. Een tweede punt van ons is dat mensen, qua privacy, meer stil zouden kunnen staan bij wat ze delen. Die 800 Facebookvrienden kunnen namelijk echt alles wat je erop zet zien.

Hoe gaan jullie eigenlijk te werk met teksten en foto's kiezen?
We kiezen het liefst dingen die een beetje wringen. Gevoelige, humoristische, zelfingenomen of juist ongemakkelijke teksten. Voor de shootfoto’s van de collectie hebben we bijvoorbeeld zes maanden een aantal mensen gevolgd en screenshots van hun posts gemaakt. Wij kennen ze vaag, maar niet echt, en zij wisten niet dat wij kleding voor ze gingen maken.

Op een gegeven moment hebben we ze uitgenodigd, en toen hebben we die screenshots laten zien. Daar schrokken ze van. Een meisje vond zichzelf echt een partygirl, bijvoorbeeld, terwijl ze de laatste tijd niet eens uit was geweest. Een andere jongen dacht dat we hem gehackt hadden. Maar dat waren nog maar de screenshots. Toen we ze met de kleding confronteerden, werden ze nog ongemakkelijker.

Hoe kwamen jullie op het huidige design?
Eigenlijk zijn we vanuit Facebook begonnen, wat ook redelijk logisch is natuurlijk, en dat zie je terug in de kleuren en het lettertype. We wilden eerst juist een hele uitbundige collectie maken, maar toen kwamen we erachter dat dat niet werkt. Het is namelijk al best heftig om met je eigen profiel over straat te gaan, dus moest het basic worden. Wat je nu ziet, wil je ook nog wel dragen in combinatie met normale jeans.

Zien jullie het zelf als fashion?
We zien dit echt als commerciële fashion, ja. Het concept zelf is kunst, maar het is de commerciële uitvoering die het compleet maakt – draagbare fashion als kunstproject. We zouden er trouwens ook voor kunnen kiezen om onze prijs hoog te maken, maar dat past niet bij het concept. Het moet toegankelijk zijn voor iedereen, net als Facebook.

Vragen er ook mensen een shirtje van het profiel van iemand anders?
Nog niet. Maar dat is wel ons doel, omdat je op die manier een soort like in het echt kan geven. Wij geven in dat geval ook een deel van de winst aan de originele ‘maker’ van het kledingstuk. Dus als je het profiel van je crush bestelt, zal diegene een deel van de winst krijgen.

Is gepersonaliseerde kleding de fashion van de toekomst?
Misschien wel. Kijk, in zekere zin is ons project een kritische reactie op de snelle en anonieme mode van nu, omdat het per persoon wordt gemaakt en omdat het ook een stuk langer duurt voordat het gemaakt is. Het is kleding toegepast op wat wij willen vertellen. Wat dat betreft is het daarom moeilijk te vergelijken met de huidige modewereld. Het is een hele andere manier van mode maken.