Ik bracht Valentijnsdag door in een bordeel

Le Boudoir is een bordeel in Melbourne in Australië, dat volledig gerund wordt door vrouwen. Jill, die al veertig jaar in de seksindustrie werkt, opende het bordeel in 1998. Ze is een bijdehante maar vriendelijke tante, die geen bullshit tolereert. Nadat we elkaar een paar keer hadden gesproken, nodigde Jill mij en een bevriende fotograaf uit om Valentijnsdag door te brengen in Le Boudoir. Omdat ik benieuwd was wat voor soort mensen op Valentijnsdag een bordeel bezoeken, besloot ik op haar uitnodiging in te gaan.

Veel mensen lijken te denken dat vrouwen Valentijnsdag heel belangrijk vinden, terwijl mannen er niets om geven. Als vrijgezelle barvrouw ben ik op Valentijnsdag meestal aan het werk en niet op een date, maar dat vind ik zelf niet erg. Ik heb niet echt het gevoel dat ik iets mis en voel me niet eenzaam, maar ik ken ook genoeg vrijgezelle vrouwen voor wie dat anders ligt. Daardoor vroeg ik me af hoe het zit met de vermeende genderverschillen als het gaat om eenzaamheid op Valentijnsdag – en misschien zou een bordeel me wat inzichten kunnen bieden. Is het waar dat eenzame mannen alleen maar willen neuken? Of zouden er ook klanten naar het bordeel komen op zoek naar romantiek?

22:35 UUR

Le Boudoir ligt in Collingwood, een Victoriaanse en industriële buitenwijk vol hipsters, en zit tussen een steegje en de achterkant van een Porsche-dealer gepropt.

Nadat we door de voordeur stapten, bevonden we ons in een decadente wachtkamer die uitgedost was met twee ligbanken en heel veel goud. Er was verder helemaal niemand, maar toch voelde ik me underdressed. Is er überhaupt een dresscode voor een bezoekje aan een bordeel? Ik drukte op de bel, en een receptioniste liet ons verder naar binnen. Het idee is dat mensen gewoon aan kunnen bellen, het personeel ze vervolgens bekijkt via de beveiligingscamera's als ze in de wachtkamer zitten, en de werknemers dan bepalen of de mannen binnen worden gelaten.

22:40 UUR

Toen we eenmaal binnen waren, kregen we een korte rondleiding van de receptioniste, een oudere vrouw met perfect zittend haar en een warme glimlach. De kamers werden er alleen maar beter en beter op. In het hele gebouw hing een soort luxueus, elizabethaans sfeertje, dat niet echt paste bij de constant rinkelende telefoon en de playlist vol met DJ Snake en Zara Larsson die uit de speakers blies. Hoorde ik nou Habits van Tove Lo? Ja, inderdaad.

22:42 UUR

De receptioniste, die niet wilde dat haar naam gepubliceerd werd, bracht ons naar de personeelsruimte. "Dit is de enige plek waar jullie nu kunnen zitten, want alle andere kamers zijn bezet," zei ze, terwijl ze naar de beveiligingsmonitor keek. "Wacht even, ik ben zo terug." Ze liep naar buiten om de telefoon op te nemen.

Le Boudoir heeft zes werkkamers; vier boven en twee beneden. Dan zijn er nog de twee wachtkamers: de openbare wachtkamer bij de voordeur, en de tweede wachtkamer verder in het pand. Op de beveiligingsmonitor konden we beide zien, maar we mochten de personeelsruimte absoluut niet verlaten, omdat de cliënten dan van ons zouden schrikken. De meisjes zouden één voor één met ons komen praten wanneer ze pauze hadden, en wij zouden dan wat vragen kunnen stellen. Tot die tijd zat er niets anders op dan te wachten.

23:00 UUR

De monitor was fascinered. Ik keek toe terwijl mannen binnengelaten werden in de tweede kamer, waar ze de meisjes één voor één ontmoetten, tot ze besloten met wie ze mee zouden gaan. Dit was het moment voor de vrouwen om hun kwaliteiten te laten zien, en – mocht het nodig zijn – grenzen te stellen. Terwijl de vrouwen zich voorstelden, kon je meteen zien hoe ze in hun rol kwamen. Ze leken allemaal heel erg zelfverzekerd en beheerst. Ik zag elk nieuw stel de trap oplopen, een kamer binnengaan en de deur dichtdoen.

23:18 UUR

De tijd ging langzaam, dus ik besloot wat schone handdoeken op te vouwen die in een wasmand in de personeelsruimte lagen. Dit doe ik thuis niet eens. Mijn fotograferende vriendin Rebecca en ik hielden om beurten de monitor in de gaten.

22:24 UUR

Uiteindelijk kwam Phoenix, een 28-jarige vrouw met kort blond haar en een mollig figuur, ons opzoeken in haar pauze. Ze vertelde ons dat ze geld spaarde om een eigen bedrijf te kunnen beginnen. Ze legde uit dat ze hier nog maar twee dagen aan het werk was, maar nu al dol was op haar baan. Ook zei ze dat ze dacht dat veel mannen naar meer op zoek zijn dan alleen maar seks. "Door Tinder en zo is het heel makkelijk geworden om een onenightstand te scoren," zei ze. "Maar een echte connectie tussen twee mensen is nog steeds vrij zeldzaam, en dat is waar mannen naar op zoek zijn, zelfs op Valentijnsdag. Zelfs hier."

23:43 UUR

Twintig minuten later kwam Adaline, een van de andere vrouwen, ons opzoeken. Ze was met gemak één van de meest enthousiaste personen met wie we die avond gesproken hebben. Ze had een slank figuur, lang, bruin haar en het viel me op hoe ontspannen ze op de bank zat. We begonnen over haar meest memorabele ervaringen te praten, en ze vertelde ons het verhaal van een man die blafte als een hond, iedere keer als hij klaarkwam.

Daarna hadden we het over wat ze geleerd had bij Le Boudoir. Ze zei dat ze door als prostituee te werken veel nieuwe inzichten had gekregen in de manier waarop relaties werken. "Veel van de mannen hier komen ook om te praten. Dan hebben ze het over de ruzies die ze met hun vrouwen hebben," zei ze. "Daardoor kon ik me ook, toen ik nog een vriend had, beter in hem verplaatsen. Ik snapte beter waarom hij soms boos was," zei ze. "Dus mijn werk hier heeft me een nieuw perspectief gegeven, waar mijn eigen liefdesleven baat bij heeft gehad."

00:00 UUR

Het was Valentijnsdag en ik werd omringd door sekswerkers, schone handdoeken en heel interessante televisie. Ik denk niet dat een romantisch afspraakje dat zou kunnen toppen.

00:25 UUR

Josie, 45 jaar, vertelde me dat ze inmiddels al zo'n twintig jaar in de seksindustrie werkt. Ze vertelde dat haar baan als sekswerker haar helpt om door de bullshit van alledag te prikken. "We hebben allemaal een sociaal geaccepteerd masker dat we geleerd hebben om op te zetten," zei ze. "Wanneer je intiem bent met mensen die je niet kent, zoals we hier doen, zie je veel sneller wat er achter dat masker zit."

Ik vroeg haar of ze meer of andere klanten kreeg op Valentijnsdag, en ze pauzeerde even om haar pony uit haar ogen te vegen. "Voor mensen die zich op Valentijnsdag eenzaam voelen, is het een goed idee om hier te komen," zei ze bedachtzaam. "We zijn allemaal kwetsbare dieren, weet je, zelfs wanneer het op de liefde aankomt." Ze vertelde me dat haar laatste cliënt, zo'n vijf minuten geleden, wilde dat ze deden alsof ze verliefd waren. "Het was raar, maar het is een fantasie. Hij zei zelfs dat hij kinderen met me wilde. Ik bedoel, ik vind fantasieën leuk, en ik doe m'n best om mee te spelen, maar het ding met fantasieën is dat ze uiteindelijk moeten eindigen."

"Maar goed," verzuchtte ze, "het is dus wel zo dat mannen hier komen voor meer dan alleen seks."

Op dat moment kwam de receptioniste binnen, en Josie moest snel weg om haar nieuwe klant te ontvangen, die net klaar was met douchen en boven zat te wachten.

00:40 UUR

Het verbaasde me wel hoe mild iedereen was over de mannen. Alleen Raine, een aardige vrouw met indrukwekkende borsten, had wat kritische opmerkingen over haar klanten. "Porno is veel te toegankelijk," vertelde ze me, voordat ze begon te beschrijven hoe beschadigd haar klanten kunnen zijn. "Je kunt de mannen die erdoor beïnvloed zijn er zo uitpikken, want ze baseren hun ideeën over seks, vrouwen en relaties op porno. Ze missen een soort menselijkheid en de menselijke connectie die bij liefde komt kijken. Lang niet iedereen komt hier voor een knuffel en een vriendelijk woord, of zo."

01:00 UUR

Nadat we met Raine hadden gepraat vertrokken we, terwijl mannen die bij het bordeel rondhingen ons nastaarden. Bij het bureau van de receptioniste realiseerde ik me dat er nog een monitor en een zoemer gelinkt is aan een telefoon in iedere werkkamer. Zo laat de receptioniste de vrouwen weten wanneer de tijd om is. Onze tijd bij Le Boudoir was ook aan z'n einde gekomen.

01:11 UUR

Valentijnsdag bij Le Boudoir was uiteindelijk drukker dan ik had verwacht. Terwijl ik terugdacht aan de gesprekken die ik met de vrouwen had gehad, bedacht ik me dat de reden waarom mannen een bordeel bezoeken misschien toch ingewikkelder zijn dan ik dacht. Misschien vatte Adaline het nog het beste samen: "Mannen willen gezelschap, en wij zijn hier om gezelschap aan te bieden. De hele industrie draait op mensen die eenzaam zijn."