We luisterden stiekem naar wat Arnhem van hun nieuwste museum vindt

Op slechts een Whopperworp afstand van de Burger King en de HEMA in het centrum van Arnhem vind je tegenwoordig een vers privémuseum: Collectie de Groen. Laat je vooral niet misleiden door deze praktische doch vreemde locatie, want het verhaal en de invulling van deze plek zijn sprookjesachtig. Heel Arnhem fluistert namelijk al tijden over Marjolein de Groen en Peter Jordaan, die eens een forse tas met geld erfden. Zij besloten het geld te gebruiken om hun stad iets moois te geven. En dat werd een museum voor hun te gekke kunstcollectie.

Afgelopen weekend opende het smeedijzeren hek dan eindelijk voor het publiek, dat dankbaar de ogen uitkeek en vervolgens betoverd weer naar buiten stapte. Ik hing er een middag rond en luisterde stiekem mee naar wat Arnhem van de kunst vond.

Bij binnenkomst heet Marjolein de Groen iedereen stralend welkom. Een paar gelukkige kunstliefhebbers gaan naar boven voor een rondleiding door de privécollectie, die alleen op afspraak te zien is. Voor het openingsweekend zit alles vol. Gelukkig is er voor de rest een tentoonstelling van Berndnaut Smilde, When All The World Is Green.

In het atrium trekt een regenboog langs de hoge muren. Hier hangt een van de lichtgevende anagrammen van de naam van de kunstenaar aan de wand: traumbild senden. Twee vrouwen met kortpittig kapsel staan kijken omhoog:

Vrouw 1: Zo hee!
Vrouw 2: Nou!
Vrouw 1: Het maakt je wel nieuwsgierig naar de dromen van die jongen.
Vrouw 2: Ja zeg, die moeten prachtig zijn!

In de kantoor/kunstruimte wordt een video getoond waarin je Berndnaut Smilde aan het werk ziet. Hij maakt wolken en legt ze vast, wikkelt de ramen van een vuurtoren in met folie en vertelt dat zijn werk gaat over op de juiste tijd op de juiste plek zijn. Een grijze man stapt binnen en kijkt zoekend rond.

Suppoost: Bent u er van bewust waar u bent?
Man: Ja, jazeker! Ik woon hier al 25 jaar tegenover en was heel benieuwd wat er nou precies binnen gebeurde, maar het is heel mooi! Ik ga verder kijken.

Verderop loopt een man in zijn eentje rond.Hij roept wat in het rond, tegen niemand in het bijzonder. Man: Tjonge het is goed! Het is goed!

Dan kom ik Berndnaut Smilde zelf tegen. Ik vertel hem dat ik zijn bewonderaars afluister en vraag hem hoe hij het vindt om terug te zijn in Arnhem. Berndnaut Smilde: Dat voelt heel goed. Het idee voor de prisma's en regenbogen is eigenlijk ook hier ontstaan. De regenboog die ik destijds toonde in de kelder van Tape zie je bijvoorbeeld terug in Breaking Light en in de Lighthouse Series.
Creators: Heb je mensen nog wat moois horen zeggen over je werk?
Berndnaut: Eerder vandaag zat ik op het muurtje buiten en vroegen drie jongens of ik de kunstenaar van die wolken binnen was. Zij hadden binnen de film gezien en herkenden me. Ze waren enthousiast en daardoor voelde ik me een klein beetje een filmster.

Een stel staat stilletjes te turen naar de wolk aan de muur. Ik hoop vurig dat ze er wat over zeggen maar het blijft ijzig stil. Dan komt er een vrouw met haar twee dochters van een jaar of 8 en 14 binnenlopen.

Dochter 1: Is dat een echte wolk?
Moeder: Misschien wel.
Dochter 2: Maar dat had hij dan toch net zo goed kunnen photoshoppen?
Moeder: Als dat zo is dan is het licht wel heel goed gelukt.
Dochter 1 kijkt stilletjes toe terwijl de moeder en dochter naar de radiator lopen.
Moeder: Wat een mooie radiator.
Haar dochter beaamt dat en ze aaien de radiator liefdevol. Even later loopt er een jong stel binnen. De man wijst naar het kunstwerk.

Man: Dat is dus hier.
Vrouw: Hoe bedoel je?
Man: We liepen net door de ruimte waar deze foto werd gemaakt.
Vrouw: O ja! Het is écht heel mooi. Ik wil thuis ook wel een wolkje hier of daar.

In de kluisruimte in de kelder wordt een videoinstallatie van Alexandria Crouwers getoond. Het geluid is echter zo snoeihard dat ik helemaal niemand kan verstaan. Ik moet het puur hebben van een man van rond de veertig met een buitengewone interesse voor draagconstructies.

Man: [zucht]
Man: [zucht]
Hij loopt op een van de pilaren in de ruimte af en klopt er op.
Man: [opgeluchte zucht]
De man loopt de ruimte uit.

Ik heb de tentoonstelling gezien en luister aandachtig naar het eindoordeel van de bezoekers.

Oudere man: Alles is hier zó goed geregeld. Het is werkelijk waar heel on-Arnhems. Man in extase: Het was zo waanzinnig mooi!!
Vrouw in extase: Niet te geloven he?
Man nog steeds in extase: De stad mag trots zijn op zo'n mooie kunstruimte!
Iedereen knikt hevig.

Op het terras zit een stel dat er net uitziet alsof ze recht uit een foto van Ed van der Elsken zijn gestapt. Voordat zij wegscheuren met een bakbrommer kon ik nog net dit pareltje van een gesprek opvangen:

Vrouw: Het is allemaal zo braaf! En ze hebben er allemaal oude vloeren uitgesloopt die hartstikke mooi waren. Zonde!
Man: A oui! Ik vond dat werk in de kelder anders wel heel gaaf hoor!
Vrouw: Ja dat klopt, heel onheilspellend!
Man: Wel lekker die popcorn, heel zout.
Vrouw: Ik denk dat de tranen van het horecapersoneel er op zitten.

Op de website van Collectie de Groen kun je een afspraak voor een rondleiding maken.