Een levensgroot, donker skelet ligt op een witte ondergrond. De Ash Dancer van kunstenaar Agelio Batle is een sculptuur van grafiet die ligt op een speciale tafel bedekt met perkament. De tafel vibreert op een hoge frequentie, waardoor het potloodachtige materiaal van het skelet een abstracte tekening op het papier maakt. Batle noemt deze tekeningen Ash Dances en die zorgen ervoor dat de botten langzaam maar zeker afslijten, tot ze straks helemaal verdwenen zijn.
Advertentie
De skelettenfascinatie van Batle komt niet voort uit een interesse voor occulte of Halloween, maar uit een bachelor in de biologie aan de universiteit van Santa Barbara. Zijn materiaalgebruik leerde hij op het California Institute of the Arts. Hij beschrijft grafiet als een "bijzonder krachtig" materiaal. Al bewijs daarvoor noemt hij de hitteschilden van NASA en de batterijen van telefoons. Het feit dat grafiet gewonnen wordt uit organisch materiaal van duizenden jaren oud, maakt het voor hem des te bijzonderder. Ash Dancer is een surreële versie van het normale potlood, een symbool van de complexiteit van het moderne leven, zoals Leonard E. Read dat beschrijft in zijn essay I, Pencil. Ash Dancer herinnert ons eraan dat alles sterft, dat alles opgebruikt wordt en dat elke gebeurtenis zowel goede als slechte effecten heeft. Als we sterven eindigen we na duizenden jaren misschien wel zelf in een potlood. Of in een skelet van grafiet.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
