De Chinese fotograaf Ren Hang pleegde afgelopen week zelfmoord. Vorige maand sprak hij met Creators Frankrijk. Het interview kun je hieronder lezen.De Chinese fotograaf Ren Hang staat bekend om zijn intense portretten, waarbij naaktheid bijna altijd een rol speelt. "Ik werk alleen met een kleine zilveren Minolta, die zeer makkelijk te gebruiken is. Ik wil foto's maken op een vrije manier, met een enkele klik." Zijn beelden zijn alleen verre van simpel. Ren Hang beroept zich op de lichamen van zijn vrienden en modellen in zijn onbewerkte composities, waarmee hij ze versmelt met bloeiende bomen, vervuild schuim, grote lotusbladeren of een skyline van beton en hijskranen. In zijn foto's zie je een China dat het Westen maar niet kan begrijpen, het Peking van vandaag en morgen, waar de fotograaf woonde en werkte.
Advertentie
Bijna tien jaar lang hield Ren Hang een dagboek bij over zijn – zoals hij het zelf noemt – milde depressie. Hij had namelijk al jaren last van angstgevoelens en suïcidale gedachten. Alles is op zijn website te lezen, alleen wel in het Chinees. In 2016 schreef hij: "Als ik 's nachts mijn ogen sluit in bed, zie ik alleen maar verschillende manieren om mijn eigen beeld te doden. Maar alle scherpe voorwerpen zijn ver van me verwijderd. Zoals die grote schaar, die me zo bang maakt. Hij ligt in een vergrendelde lade, waarvan ik de sleutel uit het raam heb gegooid." Ook schreef hij: "Bij het opstaan vraag ik me 's ochtends af waarom ik nog leef." En in 2015 vertrouwde Ren zijn lezers toe, "dat elke keer als ik met de metro ga, voel ik het verlangen om op de rails te springen."
Al het beeld door en met dank aan Ren Hang
Zijn donkere teksten geven zijn beelden nog meer emotie en context. Toch benadrukt hij dat zijn teksten niets met zijn fotografie te maken hebben. "Ik wil het schrijven en mijn kunst duidelijk scheiden," zegt de fotograaf tegen Creators. "Ik schrijf omdat ik die behoefte voel, als een soort noodzaak. Ik schrijf omdat ik niet anders kan."De Chinese overheid vindt zijn werk gevaarlijk – net als dat van Ai Wei Wei. Het werk van Ren Hang is alleen niet zozeer een directe aanval op het beleid van de Chinese regering, maar is juist het toonbeeld van het falen van de Chinese groei. Zijn modellen symboliseren het trieste kind, zoals de miljoenen enig kinderen in China. Een leven verpulverd door prestatiedruk en determinisme in een samenleving die verandert, maar die alleen maar de sociale ongelijkheid versterkt.
Advertentie
Ondanks dat zijn werk wordt gezien als een protest, is het nooit zijn bedoeling geweest de strijd aan te gaan met censuur of de overheid."Mijn kunst heeft niets te maken met het Chinese culturele beleid. En ondanks dat de Chinese overheid zich soms met mijn foto's bemoeit, weet ik dat ik nooit zal zwichten. Ik geloof dat mijn kunst niet ondergeschikt is aan politieke maatregelen. Dat is alsof je mijn beelden zou reduceren tot seksfoto's. Dat er seksualiteit in mijn foto's zit, is waar. Maar het is lang niet het enige dat mijn foto's definieert."Ook al krijgt hij veel verzoeken, werkt hij slechts met een handjevol modellen. "Ik fotografeer vanuit mijn instinct. Zo ontstaat een beeld dus een beetje als liefde op het eerste gezicht. Wat echt belangrijk is in mijn benadering, is de vertrouwensrelatie tussen mij en mijn modellen. Dat is één van de voornaamste redenen waarom ik het liefste mijn vrienden fotografeer. Het geeft ons een natuurlijk vertrouwen tijdens shoots, en dat vertrouwen maakt de beelden zo intens."
