Vuilnismannen over de smerigste dingen die ze tegenkomen tijdens hun werk

Door het hele land leggen vuilnisophalers en andere gemeenteambtenaren hun werk neer om een betere cao af te dwingen bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Vakbond FNV eiste al eerder een loonsverhoging van 12 procent vanwege de hoge inflatie, maar zonder succes. Nadat vuilnisophalers in onder andere Tilburg en Rotterdam vorige week het werk al onderbraken, is het maandag 30 januari de beurt aan Amsterdam: tussen 9 en 12 wordt er geen vuilnis opgehaald in de hoofdstad.

Omdat ik wel benieuwd ben of ik straks door het vuilnis naar huis moet zwemmen, ga ik langs bij de gemeentewerf bij mij op de hoek. Hier vraag ik vuilnismannen naar hun redenen om te staken. Ook praat ik met ze over hun werk en over de goorste dingen die ze tijdens hun arbeidsuren zijn tegengekomen.

Iedere week halen we door heel Amsterdam uit iedere container ongeveer een ton aan afval. Als we dat dus een week lang niet doen, ligt er per container een ton afval naast. Dat geeft wel aan hoeveel impact het heeft als wij besluiten niet te werken – en zolang we geen loonsverhoging krijgen, zullen we ons werk steeds langer en vaker neerleggen. We eisen een loonsverhoging van twaalf procent, maar ik hoop in ieder geval tien procent te krijgen. Dat zou zo’n 250 euro netto per maand erbij betekenen. Dat lijkt misschien veel, maar daarmee compenseren we nog niet eens wat we aan koopkracht verloren zijn. Alles is duurder geworden: benzine, eten, drinken en gas. 

Het goorste dat ik ooit ben tegengekomen tijdens mijn werk zijn zakken gevuld met stront. Dan is er ergens een wc kapot gegaan en lost iemand dat op door z’n stront in een zak te scheppen en bij een container te zetten. Mensen hebben schijt aan je, letterlijk. Maar niet alleen aan jou, trouwens. Een collega van me heeft wel eens een vissenkom gevonden met de vissen er nog in. Hij heeft die kom meegenomen, hij heeft nog een tijdje in de kantine gestaan. Uiteindelijk zijn de vissen uitgezet in een vijver op een werf. Maar dat is nog niets vergeleken met de baby die niet zolang geleden in een ondergrondse container werd aangetroffen. Gekkenwerk. 

Omdat de werkonderbreking van vandaag kort is, voorzie ik een langere staking in de nabije toekomst. Eentje die wat langer duurt en waarbij we bijvoorbeeld met een vuilnis-parade door de stad zullen rijden. Dat lijkt me wel wat. Het doel van al dit gestaak is het afgeven van een signaal aan de VNG – en als straks alle steden vol liggen met afval, is dat een duidelijk signaal. 

Ik sta achter de stakingen. De kleine loonsverhoging die we ieder jaar krijgen moet de inflatie compenseren, maar dat is dit jaar absoluut niet het geval. Zelfs als onze eis van 12 procent wordt toegekend gaan we er financieel op achteruit. Ik hou, in tegenstelling tot vroeger, niets meer over per maand. Ik heb een hoge huur, hoge energierekeningen en ik betaal me scheel aan boodschappen. Ik eet graag gezond en dat is lastig te bekostigen. Binnenkort ga ik voor het eerst sinds vier jaar twaalf dagen op vakantie en het is dan echt zoeken naar aanbiedingen.

Het goorste wat ik ooit ben tegengekomen tijdens mijn werk was een rottende schapenkop. Mensen hadden de politie gebeld omdat er een container was die naar de dood rook. Vervolgens heeft mijn team geholpen om die container te onderzoeken. Er werd gedacht dat er een lijk in zou zitten, maar het bleek dus die kop te zijn. Helemaal bedorven, smerig, rottend en vol met maden. Dat was echt extreem goor.

Gelukkig gebeuren er ook genoeg leuke dingen. Zo vonden we een keer een paspop die we vervolgens aan een brug bonden. Op dat moment vond het Amsterdam Light Festival plaats en we wilden wel eens weten of het op zou vallen dat ons kunstwerk geen onderdeel van het festival uitmaakte. Pas na een week of zes was de paspop verdwenen, weggewaaid tijdens een storm. Blijkbaar waren we niet minder overtuigend dan de andere kunstenaars en daar was ik eigenlijk wel trots op.

Vandaag geven we een duidelijk signaal af: als we geen loonsverhoging krijgen, stoppen we met werken. Uit ervaring weet ik er vier uur nadat een container vol is al een kubieke meter aan afval naast die container is ontstaan, en veel containers zitten na een dag vol. Als we wat langer gaan staken, en ik verwacht dat dit nog wel gaat gebeuren, zal het dus niet lang duren voordat het afval metershoog lig. 

Ik vind het niet leuk om mijn werk niet te doen, maar het zal zeker helpen om loonsverhoging te krijgen. En dat is nodig, omdat we door de enorme inflatie veel koopkracht zijn verloren. Voor mij persoonlijk is mijn gasrekening momenteel het grootste probleem. Ik ben van 120 euro naar 300 euro per maand gegaan en heb alleen daardoor al veel minder te besteden. Het leven is haast onbetaalbaar geworden. 

Het goorste wat ik ooit heb meegemaakt is dat ik tijdens een hittegolf twee messen in een container moest zoeken. Er was namelijk een misdaad gepleegd met die twee messen, en getuigen hadden verklaard dat de daders ze in die container hadden gegooid. Ik was de aangewezen persoon om dit klusje te klaren, omdat ik in de buurt was. Terwijl de recherche met dichtgeknepen neus toekeek, heb ik de inhoud van de warme container op straat uitgespreid en doorzocht. Dat betekende dus met mijn handen door het gebruikte ondergoed wroeten, door de luiers, hondenpoep, maandverband, maden, kammen vol haar en ga zo maar door. Het was heel goor, maar het had ook wel iets. Ik heb allebei de messen gevonden en dat voelde toch een beetje als een jongensdroom die uitkwam: ik heb geholpen bij het oplossen van een misdaad.