Studenten gebruiken AI om hun werkstukken te schrijven – want waarom ook niet?

Docenten kennen innovate_rye als een goed presterende eerstejaarsstudent biochemie. Wat ze niet weten, is dat innovate_rye een krachtig AI-taalmodel gebruikt om de meeste huiswerkopdrachten af te maken.

“Het waren eenvoudige maar bewerkelijke opdrachten,” vertelt innovate_rye aan Motherboard. Op hun verzoek gebruikt Motherboard hun Reddit-handle in plaats van hun naam, zodat hun universiteit er niet achter komt. “Voor biologie leerden we over biotech en we moesten vijf goede en slechte dingen over biotech opschrijven. Ik vulde de vraag ‘wat zijn vijf goede en slechte dingen over biotech?’ in in een AI-programma en het genereerde een antwoord dat me een 10 opleverde.”

Zonder AI, zegt innovate_rye, zou dit soort tijdrovend huiswerk hen zo’n twee uur kosten. Nu duren dit soort huiswerkopdrachten ongeveer twintig minuten.

“Ik hou ervan om snel en veel te leren, en soms zorgt huiswerk over stof die ik al ken ervoor dat ik m’n schoolwerk ga uitstellen en niet afkrijg,” legt innovate_rye uit. “Het sneller en efficiënter kunnen uitvoeren van huiswerk lijkt me een nuttige vaardigheid.”

innovate_rye is niet de enige. Sinds OpenAI de nieuwste application programming interface (API) voor zijn veelgebruikte taalmodel, GPT-3, onthulde, zijn meer studenten begonnen met het invoeren van geschreven aanwijzingen in OpenAI Playground en soortgelijke programma's die deep learning gebruiken om tekst te genereren. De resultaten zetten de oorspronkelijke input op een natuurlijk klinkende manier voort, en zijn vaak niet te onderscheiden van door mensen geschreven tekst.

Toen AeUsako_ afgelopen voorjaar op de middelbare school zat, gebruikte die OpenAI om een heel opstel over recente gebeurtenissen in de wereld te maken. AeUsako_ vertelt Motherboard dat, hoewel de opdracht niet werd gehaald ( AeUsako_ verloor punten omdat er geen externe bronnen warem geciteerd) die wel had geleerd dat algoritmen gericht op plagiaatcontrole de door AI gegenereerde tekst niet zouden opmerken.

Het is onduidelijk of de bedrijven die schuilgaan achter de AI-tools de mogelijkheid hebben om te detecteren of te voorkomen dat studenten ze gebruiken om hun huiswerk te maken. OpenAI gaf geen commentaar op tijd voor deze publicatie.

Peter Laffin is schrijfdocent en oprichter van het particuliere bijlesprogramma Crush the College Essay. Hij zegt dat tools als die van OpenAI lijken op andere compensatietechnieken die in het afgelopen decennium zijn geproduceerd, zoals bijvoorbeeld vormen van “cloud-based writing assistants”, die bedoeld zijn om worstelende schrijvers te helpen.

“In het onderwijs, met name voor studenten die hun schrijfkwaliteiten nog moeten ontwikkeling, zijn docenten op zoek naar de juiste moeilijkheidsgraad. Ze spelen in op het proces waarbij je druk uitoefent op jezelf en zo hard werkt dat je niet breekt, maar beter wordt,” vertelt Laffin aan Motherboard. “Het vinden van het juiste, passende niveau van de moeilijkheidsgraad van de instructie doet hun vermogen om te schrijven groeien. Dus als je gebruik maakt van compensatietechnieken, dan help je ze niet te groeien als schrijver.”

Veletsianos merkt op dat AI-gegenereerde tekst een voldongen feit is, en dat studenten niet de enigen zijn die ermee in aanraking komen.

“We kunnen ook zien dat deze technologie een spontaan college kan genereren en allerlei vragen voor bij dat college,” zegt hij. “Ik zeg niet dat het huidige systeem het beste systeem is, maar ik zeg wel dat dit gesprekken zijn die we zouden moeten voeren om te zien hoe we deze hulpmiddelen kunnen gebruiken om niet alleen de efficiëntie van het onderwijs te verbeteren, maar ook de effectiviteit en de betrokkenheid.”

Hoewel Laffin erkent dat een herwaardering van doelmatig onderwijs noodzakelijk is, zegt hij dat dit kan plaatsvinden door te kijken naar de soorten instructies die leraren aan leerlingen geven. Hij ziet een verschil tussen het herhalen van feiten en het ontdekken van informatie. Hij vreest echter dat applicaties als OpenAI's tekstgenerator het schrijven van essays irrelevant zullen maken.

“We verliezen het leerproces,” zegt Laffin. “We weten misschien meer dingen, maar we hebben nooit geleerd hoe we daar zijn gekomen. De voldoening is het beste onderdeel van het leerproces. Dat is misschien het ding dat uit dit alles is verdwenen. Ik weet niet hoe iemand is die nooit heeft geworsteld met leren. Ik snap de gedragsimplicaties niet.”

Ondertussen kijkt innovate_rye reikhalzend uit naar GPT-4, die naar verwachting zal worden getraind op 100 biljoen machine learning-parameters en wellicht verder zal gaan dan alleen tekstuele output. Met andere woorden, ze zijn niet van plan om binnenkort te stoppen met het gebruik van AI voor het schrijven van essays.

“Ik maak nog steeds huiswerk over onderwerpen waarover ik moet leren om te slagen, ik gebruik AI alleen voor de dingen die ik niet wil doen of zinloos vind,” voegt innovate_rye toe. “Als AI nu al mijn huiswerk kan doen, hoe ziet de toekomst er dan uit? Deze vragen vind ik spannend.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Motherboard.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.