Kunsttrend: het nieuwe naakt?

A photo posted by Mark Johnson (@johnners63) on Jun 23, 2015 at 5:09pm PDT

In mei zorgde Richard Prince voor opschudding tijdens de Frieze Art Fair in New York. De kunstenaar onthulde daar een serie foto’s met de titel New Portraits, die hij “gestolen” had van de accounts van vrouwelijke instagramberoemdheden – modellen, muzikanten en actrices. Prince had de foto’s zorgvuldig geselecteerd waardoor het al snel duidelijk werd dat iedere foto zich in het schermergebied tussen selfie en sexting bevond.

In 1996 deed Betty Tompkins ongeveer hetzelfde in de vorm van een reeks schilderijen. Haar oorspronkelijke inspiratiebron – ingezoomde, bijgesneden beelden van hardcore porno – zorgde ervoor dat haar kunstwerken overal ter wereld in de taboesfeer terecht kwamen en ze werden verbannen uit de kunstwereld. Dat ze in 2013 toch weer in de schijnwerper stond met haarFuck Paintings laat zien dat er momenteel een beweging is die ervoor zorgt dat we met een meer open blik kunnen kijken naar de combinatie seks en kunst.

Studio visit with Betty Tompkins always inspiring #bettytompkins @bettytompkinsart

A photo posted by P.P.O.W (@ppowgallery) on Jun 9, 2016 at 10:16am PDT

Ook Jeff Koons was een pionier op het gebied van het introduceren van pornografie in kunst. In 1990 maakte hij een reeks foto’s en levensgrote sculpturen met de titel Made in Heaven. Hij en zijn toenmalige vrouw Ilona Staller, ook wel bekend als de Italiaanse pornolegende Cicciolina, zijn in de serie in oneindig veel standjes te zien. De kunstwerken zijn niet zijn meest populaire, maar ze hebben absoluut de conventies met betrekking tot het weergeven van seks in kunst veranderd. Het performancekunstwerk van Cosey Fanni Tutti komt misschien nog wel het dichtst in de buurt bij Made in Heaven; deze Britse kunstenaar ontpopte zich binnen twee jaar als pornoster voor haar kunstproject Prostitution.

In het internettijdperk zijn kunst en porno haast niet meer van elkaar te onderscheiden. “Ik ben er klaar mee om gefrustreerd te zijn over mijn naaktheid op het internet,” vertelde kunstenaar en webcammodel Lindsay Dye aan Motherboard. Ze besloot om de screenshots van haar optredens te printen en te verkopen, nadat iemand haar met precies dezelfde beelden wilde chanteren. “Toen ik het eenmaal geaccepteerd had, blies dat weer leven in mijn kunst en mijn optredens. Ik wilde dat het project Buy Me Offline in mijn voordeel zou werken. Ik heb teruggepakt wat van mij was en ben iets gaan verkopen wat de mensen die mijn performance opnemen niet kunnen: een fysiek kunstwerk.”

De grens tussen porno en kunst is aan het verdwijnen. Naast Prince, Tompkins, Koons en Dye laat de internetkunst van Zoë Ligon, Leah Schrager, Ann Hirsch en vele anderen bijna dagelijks zien dat dit het geval is. De vraag “is het porno of is het kunst?” is gewoonweg niet meer relevant. Laten we dan ook stoppen om die vraag nog te stellen.