Een kunstenares begroef een leger terracottameisjes in China

Terwijl China middenin de afschaffing van de éénkindpolitiek zit, stopt de Franse kunstenares Prune Nourry met haar protestproject. Ze hield zich al drie jaar bezig met een kunstproject voor de vrouwenrechten in het land: Terracotta Daughters. In 2013 maakte ze 108 replica’s van echte Chinese schoolmeisjes in de stijl van het Terracotta Leger. Gedurende 2014 en 2015 reisden deze beelden over de aarde, om hun boodschap van respect voor vrouwen te verspreiden. Sindsdien zijn ze terug in Xi’an voor de voorlaatste fase van het project: hun begrafenis. De komende vijftien jaar rusten Nourry’s ‘kinderen’ in een historisch correcte grafkamer.

De locatie van de zogenoemde ‘hedendaagse archeologische plek’ blijft een geheim, tot ze in 2030 opgegraven worden. Je kunt ze dus alleen bewonderen in de foto’s van dit artikel. Door ze anderhalf decennium in het donker te laten, komen ze nog een stap dichter in de buurt van zo authentiek mogelijk nagemaakte terracotta beelden. De beelden ontwikkelde ze  met de hulp van meesterhandwerker Xian Feng en sociologen Yang Xueyan en Li Shuzhuo. Ze hebben de sculpturen zelfs gemaakt in Xi’an, de stad waar het iconische Terracotta Leger ook staat.

Nourry’s werk aan de Terracotta Daughters werd geïnspireerd door een andere bevolkingsreus uit het oosten: India. In 2010 maakte ze een serie die de heilige koe en de lage positie van vrouwen met elkaar verweefde. Dat project heet Holy Daughters. Terracotta Daughters gaf meisjes de status en het respect dat oude Chinese krijgers kregen. Holy Daughters gaf meisjes de spirituele macht die koeien in India nog altijd hebben.

De Terracotta Daughters zijn, als opvolger van de Holy Daughters, uitgevoerd op een grotere schaal. De begrafenis begon op zes oktober en duurde tot zeventien oktober. Er waren tien gasten bij aanwezig. De meesten steunden het project al vanaf het begin, of hebben er aan meegewerkt. Drie van de acht meisjes die model stonden voor de 108 beelden woonden de ceremonie ook bij. Om het project nog een extra laag te geven, gaven alle gasten interviews over het project. Die werden opgeslagen op geheugenkaartjes, welke in de beelden zijn vastgezet. Volgend jaar brengt Nourry een volledige film uit over het project. Bekijk de trailer hieronder.

The Creators Project sprak met Prune Nourry over de Terracotta Daughters.

The Creators Project: Vertel eens over het moment dat je Terracotta Daughtersbedacht?

Prune Nourry: Ik kwam terug uit India. Daar had ik in Delhi Holy Daughters gemaakt, en in Kolkata Holy River. Aangezien China en India samen een derde van de wereldbevolking vertegenwoordigen, wist ik dat ik mijn volgende project in China wilde maken. Zo werk ik verder aan de problemen rond geslachtsongelijkheid. Voor de Indiase projecten gebruikte ik de heilige koe. Ik zocht voor het Chinese project een symbool dat iedereen aansprak, zelfs mensen op het afgelegen Chinese platteland. Wat kan je beter gebruiken dan een leger mannen om te praten over miljoenen vermiste meisjes?

En het moment dat je voor het eerst realiseerde dat dit idee realiteit werd?

Ravinder Kaur, met wie ik in India werkte, vertelde over Chinese sociologen die gespecialiseerd zijn in het onderwerp. Het toeval wilde dat ze allebei in Xi’an zaten, net als de Terracotta soldaten, en ook de handwerkers die gespecialiseerd zijn in kopieën. Ik zag dit als een teken en vertrok meteen voor een researchreisje.

Wat waren de grootste obstakels?

In eerste instantie waren de handwerkers niet blij met mijn idee. Ze zeiden dat een leger niet uit meisjes kon bestaan. Soldaten zijn mannen. Punt. Maar gedurende de maanden dat ik daar werkte begonnen ze het project te waarderen. Nu is het net zo goed van hun als van mij. Toen de Daughters hun wereldtour gingen maken zei Wen Xian Feng, de hoofdhandwerker: “Het is alsof mijn kinderen naar buiten gaan om te spelen.” Daarna was het nogal een uitdaging om voor vijftien jaar een begraafplaats te vinden in China. Het is een non-commercieel project, dus het wordt niet verkocht. Ik zocht dus ook geen plek om te huren. Daarnaast klinkt vijftien jaar in China alsof het honderd jaar is en grond is ook nog een issue.

Hoe voel je je, nu het project klaar is?

Het is alsof de vorm van het cijfer acht hiermee eindelijk compleet is. Dat is in China een geluksgetal. Maar tegelijkertijd staat het voor het oneindige en het project gaat nog door tot de uitgraving die pas over vele jaren is.

Welke kunstenaars hebben je voor dit project geïnspireerd?

Het is vooral een plek, geen persoon. De Naoshima en Teshima eilanden vormen de inspiratie voor zo’n monumentaal werk. Maar ook de handwerkers uit de Qin Dynastie, die 2000 jaar geleden het Terracotta Legermaakten.

Wie zijn volgens jou de volgende grote kunstenaars?

Mathilde Roussel (Frans), Takao Shiraishi (Japans) en Damien Deroubaix (Frans).

Wat ga je nu doen? Welke projecten staan op de planning?

Ik werk momenteel aan een film die in 2016 uitkomt. Hij gaat over Terracotta Daughtersen hun tocht over de wereld. Ze verhogen vanuit het oogpunt van de kunst het bewustzijn voor de geslachtsvoorkeur. Xian Feng, de handwerker, is de hoofdpersoon. Ik werk eraan met fictie editor Anne-Sophie Bion.

Bekijk meer van Prune Nourry’s werk op haar website