Tipping the Velvet, 1,150 kleurstalen. Afbeelding met dank aan de kunstenaarOp het eerste gezicht lijken de werken van Nick Smith misschien wazig of onscherp, maar als je je ogen half dicht knijpt en door je wimpers kijkt worden ze opeens duidelijk. De Britse kunstenaar maakte deze serie pixelportretten met behulp van zelfgemaakte kleurstalen, het soort dat je misschien wel kent van de kleurenwaaiers bij je lokale bouwmarkt. Onder iedere kleur staat een woord geschreven, maar dit is niet de naam of de code van de kleur: het zijn woorden en zinsdelen uit teksten van Shakespeare en andere grote namen uit de literatuur.
Advertentie
De werken zijn te zien in zijn aankomende tentoonstelling Paramour, die gehouden wordt in de Lawrence Alkin Gallery in Londen. De beelden worden gedicteerd door de tekst eronder, aangezien de hoeveelheid woorden bepaalt hoeveel kleurstalen Smith kan gebruiken. “Als ik een passage heb van, zeg, vijfhonderd woorden, dan bepaalt dat uit hoeveel stalen ik het beeld kan vormen. Het is een soort alchemie met woorden en wiskunde –ik ben constant aan het rekenen hoe groot of hoe klein ik het uiteindelijke werk kan maken.”
Magenta Shakespeare, collage van 500 kleurstalen. Afbeelding met dank aan de kunstenaarDe tekst onder de kleurstalen is afkomstig uit sonnetten van Shakespeare en uit romans als Tipping the Velvet van Sarah Waters. Ook gebruikte Smith teksten van E.M. Berens over Griekse en Romeinse mythes en omstreden literaire werken zoals Fanny Hillvan John Cleland en Lady Chatterley’s Lovervan D.H. Lawrence. De beelden bestaan vooral uit vrouwelijke naakten, hoewel hij ook zijn eigen lichaam fotografeerde en delen gebruikte van schilderijen van Botticelli, Rubens en een ets van Shakespeare uit 1623.“Het is een experimenteel proces waarin ik fouten maak en dingen blijf uitproberen tot het uiteindelijke plaatje klopt. Ik maak iedere kleurstaal afzonderlijk en schuif er net zo lang mee tot dingen samenvallen en ik een soort aha-momentje heb. Ik heb vooraf wel een idee welk lichaamsdeel ik wil gebruiken, maar het is echt een kwestie van het vinden van de juiste afmeting en verhouding. Je moet zorgen dat de toeschouwer net genoeg visuele informatie heeft om een beeld te kunnen ontwaren. De hele serie begon eigenlijk toen ik me afvroeg wat de minimale hoeveelheid informatie is die je moet verschaffen voordat mensen begrijpen wat er eigenlijk is afgebeeld.”
Advertentie
Afraid of a Lady, collage van 551 kleurstalen. Afbeelding met dank aan de kunstenaar
Capulet's Orchard, 1, collage van 150 kleurstalen. Afbeelding met dank aan de kunstenaar
Chapter 10, Part 2, collage van 608 kleurstalen. Afbeelding met dank aan de kunstenaar
Sonnet 18, collage van126 kleurstalen.Afbeelding met dank aan de kunstenaar
Sonnet 43, collage van 126 kleurstalen.Afbeelding met dank aan de kunstenaar
Paramour is nog tot 16 april te bezoeken in de Lawrence Alkin galerie in London.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
