Ik reis de hele wereld rond als naaktmodel

Ik heb voor eeuwenoude Maya-ruïnes geposeerd op het schiereiland Yucatán, op witte zandstranden in Queensland gelegen en tijdens zonsopgang gebalanceerd op rotsen bij een kristalhelder meer in Ierland. Ik heb als boegbeeld op een scheepswrak gestaan in Californië en naakt geposeerd op de rug van een paard in de woestijn van Utah. Dit is maar een kleine greep uit alle geweldige locaties waar ik de afgelopen tweeënhalf jaar voor mijn baan naartoe ben gereisd. Op 24-jarige leeftijd heb ik 32 landen bezocht, op vijf verschillende continenten – iets wat ik nooit had kunnen bereiken als ik geen freelance model was geweest.

In 2011 was ik achttien jaar oud en woonde ik net buiten Toronto. Een van mijn vriendinnen deed af en toe een “trade for print”-shoot (TFP) – een onbetaalde fotoshoot met hobby-fotografen. Er was één shoot in het bijzonder die ik prachtig vond. De foto’s waren smaakvol naakt, er was gebruik gemaakt van natuurlijk licht en afgedrukt in zwart-wit. Het leek me leuk om in het weekend modellenwerk te doen, dus maakte ik een account aan op Model Mayhem zodat ik een aantal TFP-shoots in de buurt kon doen.

Mijn eerste shoots waren allemaal met kleding aan. Eigenlijk waren die shoots best ongemakkelijk. Het poseren ging totaal niet natuurlijk – ik kreeg het niet onder de knie. Toch vond ik de resultaten prachtig. Ze hielpen me met mijn zelfvertrouwen. Als ik er nu naar terugkijk vind ik de meeste foto’s best beschamend, maar toen ik achttien was vond ik ze geweldig.

Na een tijdje werd ik benaderd door een fotograaf met wie ik al eerder gewerkt had. Hij vroeg me voor een naaktshoot op een set die hij had gebouwd. Hij had een grote, houten doos gevuld met lichten en hij wilde dat ik in die doos zou staan, zodat hij silhouetfoto’s kon maken. Naaktheid heeft me nooit wat uitgemaakt, en ik vond het een heel leuk idee, dus ik besloot het te doen. Het verbaasde me dat ik me tijdens de naaktshoot comfortabeler voelde dan bij shoots waarbij ik mijn kleren aanhield. Ik begon in de weekends betaalde naaktshoots te doen. Het werd al snel mijn enige inkomen. Toen ik afstudeerde als maatschappelijk werkster, bracht ik mijn meeste vrije tijd door als naaktmodel, terwijl ik ondertussen solliciteerde voor een baan in het veld waarin ik afgestudeerd was.

Mijn eerste “modellentour” in de zomer van 2015 duurde tweeënhalve week. Ik ging naar het westen van Canada en ik kon voor het eerst het aan het fulltime modellenwerk ruiken. Ik vond het een geweldige ervaring om met zoveel verschillende fotografen te werken in een korte periode. Hun creativiteit was inspirerend.

Tijdens die tour begon ik er serieus over na te denken om fulltime model te worden. Als dat niet zou werken, kon ik altijd nog terugvallen op maatschappelijk werk, waar ik voor gestudeerd had. Ik besloot het te gaan proberen.

Ik realiseerde me al snel dat ik zoveel mogelijk moest gaan reizen om rond te kunnen komen als model. Als je te lang op dezelfde plek blijft, is je klantenbestand maar beperkt en heb je minder kans op shoots. Als je naar verschillende steden gaat in een korte periode, is de vraag hoger en kun je iedere dag van je reis werken. Tegenwoordig ben ik minstens de helft van het jaar op tour. Mijn tarieven zitten rond de 120 euro per uur, en bijna 700 euro per dag, waardoor ik de financiele vrijheid heb om ook nog twee maanden per jaar te reizen zonder te werken. Een beginnend model kan 40 euro per uur verdienen en 250 euro per dag. De populairste modellen verdienen 120 euro per uur en 850 euro per dag.

Veel mensen denken dat het modellenleven heel glamoureus is, maar het grootste deel van de tijd is dat helemaal niet zo. Een van de grootste misvattingen is dat ik niet mijn eigen reis hoef te betalen en dat ik door verschillende fotografen naar prachtige locaties word gevlogen – maar dat is best zeldzaam. Aangezien ik niet ben aangesloten bij een bureau, beslis ik normaal gesproken zelf waar ik werk. Zoals velen in mijn beroepsveld, betaal ik mijn reizen uit eigen zak. Vervolgens laat ik fotografen weten dat ik in de buurt ben, door dat op verschillende sociale media te vermelden of door ze persoonlijke berichten te sturen. Zo kan ik mijn planning vullen en geld verdienen.

Ik heb een diverse groep klanten, maar normaal gesproken val ik terug op vier vaste categorieën. De klanten waar ik het meest mee werk zijn de hobbyisten. Foto Kammer is bijvoorbeeld een software-ontwikkelaar. We werkten voor het eerst samen in Canada en emigreerden beiden naar Californië. Dat is ook waar het grootste deel van onze samenwerking heeft plaatsgevonden. Onze shoots concentreren zich vooral op artistiek naakt en vinden bijna altijd plaats op prachtige locaties in de buitenlucht. Normaal gesproken worden dat soort foto’s nergens gepubliceerd, aangezien ze voornamelijk fotograferen uit plezier.

De tweede groep mensen waar ik vaak mee werk zijn fulltime professionals. Toen ik Adrian Holmes uit Toronto ontmoette, verdiende hij zijn geld vooral met het fotograferen op evenementen, het fotograferen van interieur en met zakelijke en persoonlijke portretten. We hebben verschillende keren samengewerkt voor zijn persoonlijke projecten. Allemaal met artistiek naakt op unieke locaties, zoals in een enorme villa, een verlaten bunker of in een historisch huis. Een aantal foto’s werden getoond tijdens een kunstshow in Toronto.

Een paar keer per jaar heb ik de mogelijkheid om te werken met fulltime kunstfotografen, zoals Steve Richard. Ik was model voor Steve tijdens een tweedaagse workshop in de Canadese stad Hamilton. Tijdens die workshop leerde hij de enthousiaste deelnemers over fotografie en belichtingstechnieken. Dit is het meest voorkomende scenario waarin ik samenwerk met professionele kunstfotografen, en soms huren ze me ook voor hun eigen projecten.

Ook werk ik af en toe samen met meer traditionele kunstenaars, zoals schilders en tekenaars. In maart mocht ik samenwerken met Sergio Lopez, in zijn studio in het Californische Santa Rosa, voor een serie foto’s. Hij gebruikte deze foto’s om nieuwe, surrealistische olieverfschilderijen te maken, die onlangs getoond werden in de Rehs Contemporary Galleries in New York.

De meeste van mijn klanten zijn betrouwbaar, maar helaas zitten er incidenteel ook rotte appels tussen. Ik raad mensen altijd aan om vooraf de referenties van de fotograaf te checken, maar ik moet toegeven dat ik vanwege de hoeveelheid shoots – op dit moment 250 per jaar – niet de tijd heb om iedereen te checken. Ik probeer veilig te blijven door goed te luisteren naar mijn intuïtie en mijn gezonde verstand te gebruiken. Mensen die overdreven complimenteus zijn, die me een bericht sturen “om gewoon even te kletsen” op rare tijdstippen, die vragen om “extra diensten” of waarvan ik het gevoel heb dat ze een nep portfolio hebben, vertrouw ik niet. Ik vermijd zulke mensen en ik weet zeker dat me dat een hoop negatieve ervaringen heeft bespaard.

Desondanks beland ik soms toch in oncomfortabele situaties. Er zijn fotografen die me een tik op m'n billen hebben gegeven, die met me hebben geflirt, en fotografen die stiekem foto’s maakten waarop meer te zien is dan vooraf was afgesproken. Een fotograaf uit Los Angeles wilde me een keer een formulier laten ondertekenen, waarin stond dat hij me nergens toe gedwongen had. Nog voordat de shoot begonnen was. Toen ik dat weigerde, vertelde hij me dat hij een ex-militair was en dat hij iedere uitgang kon blokkeren als hij me pijn wilde doen. Gelukkig blufte hij. Vergeleken met veel andere modellen, zijn mijn ervaringen nog redelijk mild. Maar ondanks de risico’s hou ik van mijn baan en zou ik het nooit willen missen.

Ik ben me ervan bewust dat mijn carrière niet voor eeuwig zal duren. Hoewel freelance modellenwerk vaak een grotere variëteit heeft aan looks en lichaamstypen dan werk bij een modellenbureau, is het over het algemeen vooral belangrijk om een jeugdige uitstraling te hebben. Daarom vind ik het verstandig om een pensioenplan te hebben. Ik dacht altijd dat ik terug zou keren naar maatschappelijk werk, maar ik ben te gewend geraakt aan de vrijheid van een zelfstandige.

Gelukkig hebben mijn ouders me geleerd om verantwoordelijk om te gaan met geld, dus ik kan bijna mijn eerste vastgoedbelegging gaan doen. Ik ben van plan om tenminste twee of drie panden te kopen waarmee ik de huur kan betalen als ik met mijn fulltime modellenwerk moet stoppen. Tot die tijd ben ik van plan om geweldige kunst te maken, op de mooiste locaties ter wereld.