FYI.

This story is over 5 years old.

Creators

Er bestaat nu een iPhone-hoesje met een bijna echt mensenoor eraan

Stel je even voor dat je dit oor in je broekzak hebt zitten.
De Earcase van Sarah Sitkin. Alle foto's met dank aan de kunstenaar

Dat kunst niet altijd aangenaam hoeft te zijn, wisten we al langer. Wij houden er stiekem zelfs wel een beetje van als het een beetje ongemakkelijk is. Maar toen ik deze iPhone-hoes van de uit Los Angeles afkomstige kunstenaar Sarah Sitkin zag, met een fucking mensenoor eraan, moest ik toch even slikken.

Op haar Instagram vergezelde ze haar creatie met de achteloze mededeling: “hij beweegt en voelt net als een normaal oor”. Man, stel je even voor dat je dit in je broekzak hebt zitten wriemelen als je nietsvermoedend je sleutels probeert te pakken. Met een kolkende mengeling van afgrijzen en fascinatie besloot ik op onderzoek uit te gaan en Sarah te contacteren.

Advertentie

The Creators Project: Hoi Sarah. Je schrijft in de post dat het oor beweegt. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen en wat doet hij dan precies? Ik weet niet helemaal zeker of ik dit wil weten, maar mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn afgrijzen op dit moment.
Sarah Sitkin: Het oor beweegt en voelt aan als echte menselijke huid, maar er zitten geen mechanische gadgets in of iets dergelijks. Het geeft mee onder je aanraking zoals een echt oor dat ook zou doen, dat bedoelde ik met “het beweegt net als een echt menselijk oor”. Ik hoop dat je niet teleurgesteld bent dat het geen eigen wil heeft. :P

Voelt de textuur van de hele hoes dus echt aan als echte huid?
Yep. Het heeft minuscule haartjes, kleine bloedvat-achtige details en als je hem tegen het licht houdt is hij zelfs een klein beetje doorzichtig. Net als een echt oor.

Is het ding te koop? Of is het een eenmalig kunstproject?
De hoes is gemaakt als een eenmalige opdracht voor een andere kunstenaar, Adipocere. Voorlopig is deze case de enige die er ooit gemaakt is.

Wat wil je precies verkennen met dit project?
Eigenlijk had ik niet verwacht dat iemand er überhaupt notie van zou nemen, eerlijk gezegd. Ik vind het al verbazingwekkend dat erover geschreven wordt. Ik ben er niet echt op uit om mijn werk opzettelijk vreemd of ranzig te maken, maar uiteindelijk wordt het dat toch altijd automatisch een beetje, volgens sommigen. Niet dat ik dat erg vind hoor, absoluut niet, maar ik ben er ook niet naar op zoek.

Sarah Sitkin maakt nog meer bedenkelijke kunst, zoals een gezicht met een vagina als mond bijvoorbeeld. Klikken op eigen risico