De levende stillevens van Louise te Poele

Nog voordat onze jaartelling überhaupt begon hebben kunstenaars ons doodgegooid met stillevens van vazen, fruit, bloemen, bestek en wijn. Het mag dan wel een goede stijloefening zijn, maar die levenloze voorwerpen beginnen al snel te vervelen. Heeft het stilleven nog wel bestaansrecht in 2016? Volgens de Nederlandse fotokunstenaar Louise te Poele wel. En dan het liefst in een interactieve vorm.

Voor haar tentoonstelling Met nieuwe ogen maakte ze vijftien stillevens die op het eerste gezicht niet veel meer zijn dan statische fotokunstwerken. Tot je op je telefoon de gratis app AR+T installeert en het gebruikt als een soort kijkdoos voor het bestuderen van de kunstwerken. Richt je je telefoon bijvoorbeeld op een stilleven van een verzameling ouderwetse reisspullen, dan zie je een kwal als een spookachtige verschijning in een potje drijven. Andere keren dartelt een vlinder over het weelderige tafereel van bloemen en etenswaar, of ontdek je dat er ineens een kever op zijn rug op een boterham ligt te spartelen. De interactieve functies maken de stillevens niet alleen leuker om naar te kijken, maar video’s en geluidsfragmenten geven je ook meer informatie over het werk. De microfoontjes en afspeelknoppen op het scherm begeleiden je als een alternatief voor een audiotour in het museum.

In eerste instantie was de app eigenlijk alleen een moderne oplossing voor een modern probleem. Te Poele legt uit: “Vroeger wisten mensen precies waar een vlinder of gebroken walnoot voor stond. Maar tegenwoordig zijn we daar niet meer zo mee bezig. Bovendien zit er ook veel van mijn persoonlijke symboliek in de stillevens. Samen met interaction designer Marcel Baauw ontwikkelde ik AR+T om mijn kunstwerken toe te lichten.” Met het idee dat stillevens toch iets meer moesten zijn dan gewone foto’s heeft ze de voorwerpen later ook tot leven gewekt.

Download de app en bekijk de stillevens hieronder. De foto’s zijn ook in het echt te bewonderen in het Tooropgebouw in Amsterdam.

Bekijk meer van het werk van Louise te Poele op haar website.