Hoe reageren wij, mensen, op verandering? Hoe reageren we als we worden geconfronteerd met het onbekende? In Atoms of Uncontrollable Silence, de nieuwe korte film van Zach Zombek, zitten twee wetenschappers in een klein laboratorium. De ene kijkt via een telescoop de ruimte in, de ander met een microscoop naar een geïnfecteerd bloedmonster. Shots van het allerkleinste (cellen, atomen) worden afgewisseld met die van het allergrootste (sterren, melkwegstelsels) – een truc die we vaker hebben gezien in sciencefiction. Is het ook niet raar dat die twee zo op elkaar lijken?
Advertentie
Dan zijn de wetenschappers opeens getuige van een 'event', een gebeurtenis waarvan je als kijker bijster weinig te weten komt. Gelukkig biedt de korte omschrijving van de video soelaas: de wetenschappers zijn getuige van een "samenkomst van losstaande gebeurtenissen die hun huidige denkkader overstijgt."
In een gesprek met Directors Notes laat Zombek weten dat hij eigenlijk "100% practical effects" wilde gebruiken, wat betekent dat hij alle visuele effecten in de film zonder digitale manipulatie tot stand wilde brengen. Dus wanneer de objecten op het bureau van de wetenschappers opeens beginnen te trillen, dan is dat doordat Zombek en zijn team een draagbaar massageapparaat in een van de lades heeft aangezet. Tijdens de post-productie besefte Zombek zich echter dat het verhaal niet voldoende tot zijn recht kwam met enkel analoge effecten, waardoor hij besloot om sommige beelden later toch nog digitaal te manipuleren. Zonde vinden wij, maar ach, het resultaat is er niet minder om. Zeker als je weet dat Zombek ook nog even een eigen soundtrack componeerde, of eigenlijk twaalf composities maakte, waarvan hij er uiteindelijk zeven in de film gebruikte.Bekijk Atoms of Uncontrollable Silence hieronder:
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
