De “Women in Technology”-kalender slaat volledig de plank mis

Er zijn de laatste jaren steeds meer initiatieven om de positie van de vrouw in het algemeen te verbeteren en binnen de techniek in het bijzonder. Er zijn te weinig vrouwen actief binnen de technische sector en Dosign Engineering dacht daar een handje bij te kunnen helpen door een kalender te maken waarop vrouwen afgebeeld staan die werkzaam in de techniek of een technische studie doen.

Dosign Engineering zegt zelf op de website: “vrouwen zijn schaars in de techniek” en dat “terwijl vrouwen juist hun mannetje staan in deze branche.” De subtiliteit van deze gender-woordgrap ontschiet het scherpe oog van de oplettende lezer waarschijnlijk niet, maar de impliciete boodschap is wel volledig voorbijgegaan aan het technische bedrijf. Dat hoop ik althans. Ze lijken te willen suggereren dat vrouwen best wel mannentaken kunnen doen en dat wanneer vrouwen succesvol een taak verrichten ze niet hun vrouwtje maar hun mannetje staan.

De verbale geslachtsverandering die vrouwen ondergaan op het moment dat ze iets goed doen is niet het enige waar ze aan onderworpen worden door Dosign Engineering. Ook Ramon Feuth, de directeur van Dosign Engineering, doet zijn persoonlijke duit in het zakje met een paar dubieuze opmerkingen op de website. Hij vindt de kalender “een schot in de roos,” terwijl deze duidelijk de plank misslaat in de hele gender-discussie.

Daarnaast is volgens hem “Women in Technology een knipoog naar al het moois dat de techniekbranche te bieden heeft.” Laat ik deze uitspraak proberen zo positief mogelijk te interpreteren: het kan suggereren dat de techniekbranche veel moois te bieden heeft in de vorm van arbeidsmogelijkheden voor vrouwen. Een minder gunstige interpretatie is dat de techniekbranche een nog niet aangebroken put is met vrouwelijk schoon waar Ramon Feuth maar al te graag gebruik van wil maken.

De kalender stuurt mij eerder naar de ongunstige interpretatie. De vrouwen die afgebeeld worden bevinden zich wel in een ‘technische’ omgeving, maar lijken niet echt op hun plek. Ze zijn zwaar opgemaakt, hebben hakken aan en onpraktische, doch goed uitziende jurkjes. Een grote moersleutel erbij en het geheel is compleet.

De kalender is “een aanmoediging voor ambitieuze vrouwen met een voorliefde voor techniek,” maar ik vraag me serieus af of dit een positieve stimulans vormt. Misschien dat sommige vrouwen bang zijn om hun vrouwelijkheid te verliezen als ze in een sector gaan werken die van oudsher met mannelijkheid wordt geassocieerd. Deze campagne zou dan laten zien dat je ook best met je slangenleren sleehakken aan de 3D-printer kan werken en je dus als vrouw niet hoeft in te boeten op je vrouwelijkheid.

Maar dit is ook al een verkeerde motivatie. De kalender presenteert een bepaald stereotype vrouw die zou moeten dienen als rolmodel voor jonge meisjes, maar die geen enkele diversiteit biedt. En dan heb ik het niet per se over etnische diversiteit, maar over het feit dat de vrouwen op de kalender stuk voor stuk zijn dichtgeplamuurd en er dus praktisch hetzelfde uitzien. Moet je er als vrouw in de technologie dus dan maar zo uitzien?

Het zou leuk zijn als ze voor het maken van de volgende kalender, waar je je nog voor aan kan melden als je nog wil na het lezen van dit artikel, meer rekening zouden houden met de vrouw. Het gaat ze immers om het bevorderen van de positie van de vrouw binnen de technische sector, al twijfel ik daar ernstig aan. Het lijkt er op dat ze onder het mom van een positieve boodschap hun naam proberen te verspreiden en op slinkse wijze verschillende boegbeelden (zonder stem) voor hun bedrijf weten te winnen.

In een tijd dat misogynie hoogtijdagen viert en de vrouw steeds vaker en structureler wordt gereduceerd tot een lustobject is het jammer om te zien dat anderen daar hun voordeel mee proberen te doen. Door te zeggen dat zij, Dosign Engineering, de positie binnen de techniek voor vrouwen willen bevorderen door precies het tegenovergestelde te doen is op zijn zachtst gezegd hinderlijk. Juist nu is er een groeiende behoefte aan positieve rolmodellen met een eigen stem. Een stom plaatje is dat niet en werkt juist averechts voor de beeldvorming van vrouwen in de techniek.