In deze serie maken we kennis met de designers die dit jaar afstuderen aan de Design Academy Eindhoven. Tijdens de Dutch Design Week (17 t/m 25 oktober) zullen alle afstudeerprojecten te bewonderen zijn op de Graduation Show 2015 in de Witte Dame in Eindhoven. Vandaag: Pim van Baarsen.Toen Pim van Baarsen vorig jaar Nepal bezocht was hij verbijsterd over de hoeveelheid afval dat er rondslingerde. Bergen aan bruikbaar materiaal vulden de straten van de hoofdstad Kathmandu. Dit, en het gegeven dat bijna iedereen in Nepal een smartphone en een internetconnectie heeft, motiveerde hem om te starten met Holy Crap, een project waarbij de bevolking via beloningen en een vernuftig afvalscheidingssysteem wordt aangespoord om beter met hun afval omgaan. Van Baarsen stond eerder al op de Milaan Design Week en is momenteel in gesprek met The Plastic Soup foundation om het idee te realiseren, een stichting die zich inzet voor verantwoord gebruik van plastic. Ik belde met Van Baarsen over zijn ambitieuze idee om het afvalprobleem in de wereld op te lossen.
Advertentie
The Creators Project: Hoe werkt Holy Crap precies? Pim van Baarsen: Nepalese huishoudens krijgen drie gekleurde zakken en een afvalbak met een NFC-reader. Plastic gaat in de blauwe zak, organisch afval in de groene en restafval in de oranje afvalzak. Eén keer in de week wordt het afval opgehaald door onze service. Via de NFC-reader kan de vuilnisman met zijn smartphone de afvalbak scannen, en word er een app geopend waarin hij kan aangeven hoeveel vuilniszakken het huishouden heeft gedeponeerd. Elke zak met gescheiden afval levert het huishouden een bepaald aantal punten op, die zij later kunnen inruilen tegen bepaalde beloningen, zoals bijvoorbeeld beltegoed voor hun mobiel.
Waarom heb je het idee Holy Crap genoemd?
Het grootste gedeelte van de Nepalese bevolking is Hindu. Ze geloven onder andere in een kwaadaardige god die huist in afval. Daarom maken Nepalesen eens per jaar de stad schoon om die god te verdrijven. Met andere woorden: door geloof raken mensen gemotiveerd. Bovendien heeft recycling een heel schraal imago in Nepal. Plastic recyclen doe je alleen als je geen geld hebt om nieuwe dingen te kopen. Ik dacht: als je de ‘crap’ in dat land kan gieten in heilige reïncarnatie, dan laat je mensen letterlijk zien dat ze goud in handen hebben.Wordt er in Nepal nog niet gerecycled dan?
Veel mensen die ik hierover vertel denken dat Nepal een heel achtergesteld land is. Er is wel degelijk een recyclingcultuur, maar het gebeurt momenteel heel omslachtig. Gebruikt plastic wordt namelijk voor een lage prijs aan India verkocht, waar het wordt omgesmolten tot bruikbaar materiaal, dat vervolgens weer terug wordt verkocht aan Nepal voor een hogere verkoopprijs. Dat kan volgens mij beter. De keuze voor Nepal was ook deels omdat we daar tijdens onze studiereis de juiste contacten hebben gemaakt. En dat is nodig wanneer je mensen over een bepaalde streep probeert te trekken. Vooral de oude garde zit nog vastgeroest in hun oude structuren, waarbij ze organisch, zelfverterend afval nog gewoon in de rivieren en bosjes gooiden. Dat wordt een probleem als je dat ook met plastic en ander gevaarlijk afval doet.
Advertentie
Is Nepal een eerste stap om Holy Crap wereldwijd toe te passen?
Uiteindelijk is mijn doel om Holy Crap in licentievorm aan te bieden. De vraag naar een goedwerkend afvalsysteem is namelijk ook in andere landen als Malawi en Uganda aanwezig. De Plastic Soup Foundation is voor mij daarom echt een uitkomst, aangezien zij een immens internationaal netwerk aan ambassades en ministeries hebben. Met een beetje geluk zijn we over een paar jaar hét systeem dat iedereen motiveert afval te scheiden.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
