Elke keer als ik iemand klakkeloos afval op de grond zie pleuren, sterf ik een beetje van binnen. We leven in 2018. Hoe moeilijk is het om een beetje rekening te houden met je omgeving en het milieu? Blijkbaar best moeilijk. Maar los van me kapot ergeren doe ik niks. Plastic Whale gelukkig wel. Elk jaar vissen ze met duizenden Amsterdammers plastic uit de grachten en maken daar weer wat moois van. Een collectie designmeubels van Amsterdams grachtenplastic bijvoorbeeld.
Advertentie
De collectie Plastic Whale Circular Furniture bestaat uit tafels, stoelen en lampen en werd ontworpen door LAMA Concept en gemaakt met meubelfabrikant Vepa. Het pronkstuk is een vergadertafel geïnspireerd door de walvis. Het idee dat advocaten op de Zuidas tijdens een overwerk-sessie niet van een gewone tafel, maar van een walvisrug snuiven – het zou een scène uit een surrealistische Franse film kunnen zijn – maakt me vreemd genoeg erg gelukkig. Ik belde even met Marius Smit, de oprichter van Plastic Whale Foundation, om meer te weten te komen over dit circulaire project.
Marius vertelt dat de meubels – die volledig bestaan uit PET-flessen en staalafval – in Nederland geproduceerd zijn, om zo duurzaam mogelijk te zijn. Stel, je bent die walvisvergadertafel beu, dan lever je ‘m gewoon weer in. Je krijgt dan statiegeld terug, en het materiaal kan weer hergebruikt worden. Probeer dat maar eens met je Eames-stoel. Een gedeelte van de opbrengst wordt ook nog eens gedoneerd aan internationale initiatieven die ook werken aan een wereld zonder zwerfplastic. “Het idee is om dit model overal ter wereld toe te passen, vooral op plekken waar armoede en afval sterk aan elkaar verbonden zijn. In de toekomst willen we bijvoorbeeld meubels maken van vuilnis uit sloppenwijken in Bangalore of van Balinees strandafval.”Met het opgeviste plastic maakte Plastic Whale al eerder designsloepen. Maar met hun meubels kunnen ze meer impact maken. Iedereen gebruikt immers meubels, en in het gemiddelde kantoor gaan die nogal eens naar de tering. En dan kun je die kapotte meubels dus weer lekker recyclen. Marius legt uit dat er voor de tafel 1005 plastic flessen nodig zijn. Vorig jaar visten zesduizend mensen in ruim tweehonderd vaartochten zo’n vijftigduizend flessen uit de grachten. Reken maar uit hoeveel tafels dat zijn. 49,75 tafels dus.
Advertentie
Ik vraag Marius hoe ze op het idee kwamen om een enorme walvistafel te maken. Dat blijkt vooral uit noodzaak te zijn. Toen de lunchtafel op het Plastic Whale-kantoor te krap werd, was er al snel behoefte aan een grotere. “En als je een sloep kan bouwen, waarom dan geen tafel?” De eerste beperkte oplage van 20 meubelsets is alleen nog op aanvraag beschikbaar en speciaal voor bedrijven ontworpen. “We willen graag een gevestigd merk binnen de meubelbranche worden,” vertelt Marius. “Maar de productie is nog complex en duur, omdat er veel handwerk aan te pas komt.”De plastic soep die de meubels tegen moeten gaan wekt niet alleen agressie in mij op, maar is ook een groeiend wereldwijd probleem. Walvissen (en andere dieren) raken verstrikt of stikken in plastic afval. En omdat vissen vaak plastic inslikken krijgen wij pescotariërs dat uiteindelijk ook nog eens op ons bord. Goed voor de weerstand? Nah. Best kankerverwekkend lijkt me. Ik heb mijn plastic liever in een imposant designmeubel. Dan kun je er nog een beetje mee opscheppen.Hoewel de meubels van Plastic Whale voorlopig alleen onder systeemplafonds zullen schitteren, is er een kans dat jij en ik in de nabije toekomst ook een stukje design van opgevist grachtenplastic in huis kunnen halen. “De lampen zijn al een stuk makkelijker te produceren dan de tafel. Daarnaast gaan we door met het ontwikkelen van nieuwe producten – ook voor de consument. Dit project is geen eenmalige actie maar het begin.”
Advertentie
Volg Plastic Whale via hun website, Facebook of Instagram.