We vroegen aan Nederlanders in Amerika of ze blijven als Trump wordt herkozen

Wie wil er wonen in een land met zo’n leider, die misschien wel nóg vier jaar lang zijn grab-’m-by-the-pussy-gang kan gaan? We vroegen het een aantal Nederlanders die momenteel de Verenigde Staten als hun woonplaats beschouwen. 

Als ik aan mensen die hier vandaan komen vraag wat ze van Trump vinden, dan zeggen ze: ‘He’s not my leader’. Dan denk ik: makkelijk gezegd, want hij is wél je leader. Ik begrijp het gevoel natuurlijk wel: ook ik ben het niet eens met zijn doen en laten, alleen merk ik persoonlijk nog niet veel van zijn beleid. Maar achter de schermen worden vreselijke wetten ingevoerd – mijn huisgenoot is immigration lawyer, zij helpt immigranten die hier naartoe zijn gekomen omdat ze in hun eigen land niet veilig zijn. Zij merkt wel dat er veel is veranderd, en dat er snel nog allerlei wetten worden aangenomen die het nog lastiger maken voor hen om hier te blijven. Zij denkt dat haar werk onuitvoerbaar wordt als Trump nog vier jaar blijft.

Ik doe hier nu een PhD Earth & Environmental Science, wat eigenlijk een excuus is om hier te kunnen wonen. Ik droom daar al van sinds ik klein ben; mijn vader komt oorspronkelijk uit de Verenigde Staten, dus ik kwam hier als kind al vaak. Mijn onderzoek zal zeker vier jaar duren en ik ben wel van plan om te blijven, ook als Trump wordt herkozen. Maar ik heb geluk, want ik heb een Nederlands en een Amerikaans paspoort. Veel medestudenten van mijn studiejaar kunnen hier nu niet naartoe komen: Trump heeft bedacht dat internationale studenten vanwege corona het land niet in mogen.

Doordat ik een Amerikaans paspoort heb, mag ik ook stemmen. Dit jaar voor het eerst in het echt, niet via de post, in New York. Je kan al sinds 24 oktober stemmen, omdat het anders op de dag zelf een nóg groter gekkenhuis wordt, dus ik ben vorige week geweest. Ik kreeg er echt een adrenaline-kick van – het is zo een big deal voor de Verenigde Staten en de hele wereld, en dat ik daar nu aan kan bijdragen vind ik echt heel bijzonder. Ik heb 1,5 uur in de rij gestaan, maar dat was het me meer dan waard. Op 3 november ga ik zelf ook op een stembureau werken; ze hebben nu veel jonge mensen nodig, omdat er door corona allemaal oudere mensen uitvallen. Dus ik heb mijn huisgenoten ook overgehaald om zich op te geven. 

Ik ben benieuwd naar de sfeer op de verkiezingsdag, op straat en in het stembureau. Ik heb de keuze niet om de stad uit te gaan, maar ik hoor wel van andere mensen dat ze dat willen omdat ze bang zijn voor rellen. Volgens mij zijn er geen feestjes ofzo, dus ik denk dat ik gewoon thuis televisie ga kijken met mijn huisgenoten. Als Biden wint ga ik wel de straat op om te kijken of er toch wordt gefeest, of het dak op om te zien of er vuurwerk is. Maar ik durf nergens op te hopen. En de dag erna heb ik trouwens tentamen, dus ja. 

Ik woon hier sinds de zomer van 2016, dat was net voor de vorige verkiezingen. In mijn omgeving hielden mensen er toen niet écht rekening mee dat Trump het zou kunnen winnen; in die zin zijn deze verkiezingen anders, niemand maakt zich meer illusies. 

Ik ben er het meest bezorgd over dat er op de verkiezingsavond zelf geen duidelijke uitslag komt omdat er nog stemmen en poststemmen geteld moeten worden, en dat er vervolgens in die chaos een formidabele campagne zal worden ondernomen door de Republikeinen om die stemmen niet te doen tellen – en dat ze op die manier de verkiezingen eigenlijk stelen. Dat is namelijk precies wat de Trump-campagne beoogt: chaos creëren door heel veel wilde beschuldigingen te doen, stembureaus te sluiten, verbale aanvallen op de legitimiteit van de verkiezingen te doen, en dan te zeggen: ‘Laten we die stemmen maar niet meetellen’. Trump en zijn mensen hebben dat letterlijk zo gezegd. Om vervolgens te kunnen zeggen: ‘Wij hebben gewonnen’. 

Niet alleen voor mijn promotieonderzoek wil ik graag in de Verenigde Staten blijven, ook ben ik getrouwd met een Amerikaanse partner. Maar ik heb wel vrienden in mijn omgeving die behoren tot groepen waar dit Trump-regime bijzonder de pik op heeft, joodse mensen en vrienden die tot een seksuele minderheid behoren bijvoorbeeld, en sommige van hen hebben wel eens hardop de vraag gesteld of ze niet weg zouden moeten gaan. We hebben het er zelden over, want het is niet echt een opbeurend onderwerp, en de plannen die zij hebben zijn nog niet zo zeer concreet. Maar het angstaanjagende is vooral dat deze vragen – zou ik weg kunnen, waarheen dan, heb ik genoeg spaargeld – ineens binnenkomen in de periferie van je bewustzijn.  

Er zijn scenario's denkbaar waarin het gevaar voor individuen zodanig groot wordt dat weggaan de verstandigste optie is. Een tweede termijn Trump betekent vermoedelijk een genadeklap voor de democratie hier. Alles wat er onder het eerste termijn Trump heeft plaatsgevonden – de uitholling van de rechtspraak door minister van justitie Bill Barr, het machtsmisbruik door het regime in de senaat, het structureel onderdrukken van kiezers en stemmen – zal onder een tweede termijn Trump alleen maar extremer worden. Maar het einde van de democratie zal niet plaatsvinden met een klap, maar met een kerm; het is een proces van voortdurende uitholling, van ondermijning en ondergraving. We zullen nooit het precieze moment kunnen identificeren waarop we nou echt in een autoritaire pseudo-democratie zijn gaan leven. 

Ik houd ook mijn hart vast voor wat een Biden-presidentschap zou kunnen betekenen. Hij heeft nog maar weinig laten zien of hij echt bereid is om fundamentele veranderingen te bewerkstelligen in de Amerikaanse samenleving, om op fundamenteel niveau te kijken naar de diepe, diepe ongelijkheid. Hij verrast mij ook af en toe – in het laatste debat zei hij aantal goede dingen over klimaatverandering en het beëindigen van de fossiele industrie; maar ik geloof hem niet. Hij is geen politicus die ik de problemen van dit land toevertrouw, en ook maak ik me weinig illusies over of hij ze wenst op te lossen. 

Alexandria Ocasio-Cortez zei onlangs in een interview dat als er niets verandert voor ‘de gewone mensen die keihard werken’, dat er dan in 2024 weer een nieuwe Trump klaarstaat. En daar heeft ze vermoedelijk gelijk in. De democratische partij moet echt radicaal van koers wijzigen – en als ze dat niet doen onder Biden, dan zijn zij het die een tweede Trump kunnen uitlokken. 

Ik ben vier jaar geleden naar de Verenigde Staten verhuisd voor mijn modellenwerk. Amerika was altijd al een plek waar ik wel zou willen wonen, en inmiddels ben ik verliefd, dus nu blijf ik zeker weten. In New York voel ik me thuis, maar in republikeinse staten waar ze heel extreem zijn, is het heel anders. Daar zou ik niet kunnen wonen. 

Twee maanden geleden ben ik getrouwd. We waren al een tijdje verloofd toen ik vrij plotseling terug moest naar Nederland om bij familie te zijn. Vanwege de corona-restricties zou ik dan niet meer terug het land in mogen, daarom zijn we nu alvast getrouwd, zonder feest en familie. Maar alsnog werd het me flink lastig gemaakt hier op het vliegveld bij terugkomst, ik ben anderhalf uur lang verhoord in een kamertje en ze stelden me eindeloos veel vragen. Het was behoorlijk intimiderend, ik werd er een beetje nerveus van eerlijk gezegd. 

Dat ik getrouwd ben, betekent niet dat ik ook mag stemmen – daar moet je burger, citizen, voor worden en dat duurt nog wel even. Ik ben wel een greencard aan het aanvragen, een permanente verblijfsvergunning voor immigranten zoals ik, maar omdat Trump de helft van de medewerkers heeft ontslagen die bij die instanties werken, duurt dat nu veel langer. Ik moet door zijn nieuwe regels ook veel meer bewijzen voordat ik überhaupt een greencard krijg. 

Ik heb het idee dat steeds meer jonge mensen zich realiseren hoeveel effect het heeft op ons dagelijks leven dat Trump president is. Het land is meer verdeeld dan ooit. Trump doet heftige uitspraken en maakt veel haatvolle opmerkingen, waardoor er een nog harder tegengeluid komt. En door corona wordt het nog erger – mensen zijn gefrustreerd en vervelen zich of zijn bang. 

Ik ben zelf niet bang dat bijvoorbeeld abortus in het geding komt; hier in New York is het gewoon net zo geregeld als in Nederland, maar in andere staten is er meer gedoe over. De nieuwe benoeming van de conservatieve rechter Amy Coney Barrett in het Hooggerechtshof helpt ook niet mee, zij is tegen abortus. 

Ik blijf wel in de VS als Trump wordt herkozen. Mijn man werkt in het bedrijfsleven, en voor die sector is Trump zo slecht nog niet. Onze ziektekosten worden bijvoorbeeld ook betaald via het bedrijf van mijn man – dat komt neer op zo’n 800 dollar per maand. Als je dat zelf moet betalen, is dat voor veel mensen niet te bekostigen. Ik hoop natuurlijk wel dat Biden wint, en dat hij weer in het Klimaatakkoord stapt. Ik ben ook benieuwd wat hij verder voor klimaatplannen heeft; dat vind ik belangrijk.