Ik zag betoverende lichtsculpturen bij Piet Hein Eek op de Dutch Design Week

Thierry Ysebeart - Little Red Delight (1992). Alle afbeeldingen door Jolanda Kloot, tenzij anders vermeld.

Tijdens de Dutch Design Week is er in de kunstgalerie van Piet Hein Eek de expositie 'Art' te zien. De verzameling lichtsculpturen is samengesteld door het Light Art Centre en zal nog tot en met 16 november duren, precies wanneer het lichtfestival Glow in Eindhoven afloopt. De collectie zelf komt van Stichting Kunstlicht in Kunst – vernoemd naar het oude lichtkunstmuseum in de Philipsfabriek. Je kan er werk zien van zo'n 40 verschillende kunstenaars, variërend van schilderijen tot bewegende lichtsculpturen.

Aangekomen op het terrein van Piet Hein Eek, dat deze week volledig door de DDW in beslag is genomen, kom ik erachter dat ik voor de Art-expositie ergens achterin één van de fabrieksloodsen moet zijn. Daar, haast verstopt op de tweede verdieping, kom ik via een trap aan in een verduisterde, mysterieuze zaal.

John Körmeling's -

NOG EEN (1990)

Bij binnenkomst staat een eenzame tafel met een overzicht van de expositie, zacht verlicht door designerslampen. Direct ernaast vind ik het flikkerende neonkunstwerk van John Körmeling. Het blijkt gelijk het meest drukke werk dat er te zien is, want de rest van de expositie is rustiger ingericht.

Aan de muur hangen schilderijen, op de vloer staan serene lichtobjecten en bewegende installaties. De donkere zaal, opgedeeld in verschillende, afgeschermde hoeken, legt zo nadruk op het subtiele lichtspel van de kunstwerken en zorgt ervoor dat het onderlinge licht van de stukken elkaar niet beïnvloeden. Het gaf precies de mysterieuze sfeer die ik hier hoopte aan te treffen.

Je kunt nog tot en met 16 november naar de expositie. Bekijk hieronder alvast een selectie van een paar van onze favoriete lichtkunstwerken:

Johan van Zutphen - Kinetisch lichtobject op sokkel (1975)

Op het eerste gezicht lijken Van Zutphen's kunstwerken statische lichtkubussen. Maar als je er langer naar kijkt, vormt zich voor je ogen de illusie van beweging.

Thierry Ysebeart - Some Like It Hot (1995)

Met zijn fluoriserende verf en blacklight maakt Ysebeart van alledaagse objecten bizar gekleurde sculpturen.

Jos Hardeman - Zonder Titel (1985)

Op het eerste gezicht een 2D-object, maar door gebruik van kleine glasplaten maakt Hardeman diepte in zijn werk.

J. Jacobson - City Lights (1981)

Jacobson maakte een lichtbak met draaiende lamellen, waarmee hij speelt met een dynamisch licht en schaduw.

Afbeelding via

Kees Bos & Har Hollands - Jacobsoninator (2014)

De 'Jaconsoninator' (hieronder) is geïnspireerd op het werk hierboven van Jacobson. De installatie gebruikt hetzelfde principe als City Lights, maar vult de hele kamer met mysterieuze schaduwen.

Bezoek de website van de Dutch Design Week voor meer informatie of de website van het Light Art Centre.