FYI.

This story is over 5 years old.

Kunst

Ik liep een dagje mee met een toiletjuffrouw die wc-kunst maakt

“Vieze dingen vind ik fascinerend.”
Beeld door auteur.

Vorige week was een man zich aan het aftrekken bij de urinoirs. En mensen laten soms buggy's staan, mét hun kind er nog in. Dit is een greep uit wat kunstenaar Marin Hondebrink dagelijks meemaakt, want ze is namelijk ook toiletjuffrouw. Grotendeels om haar huur te kunnen betalen, maar ook als een eindeloze bron van inspiratie voor vieze kunst.

Bang voor de hopen stront en boze wc-bezoekers die me te wachten staan, stap ik in de trein naar 2theloo, het openbare toilet waar Marin werkt. Als ik door de futuristische entree met gekleurde neonlichtjes en flamingoposters loop, denk ik aan aan één van de quotes die op Marin's facebookpagina te vinden is, van een oud vrouwtje die thuis zou vertellen hoe prachtig de toiletten zijn.

Advertentie

Tijdens een korte rondleiding vertelt Marin dat ze de afgelopen drie jaar tijdens haar werk als toiletjuffrouw een bonte verzameling quotes en frustraties op Facebook plaatste. Nu is ze bezig al deze wc-verhalen te bundelen in een boekje, dat ze eind van het jaar uit wil brengen. "Zo kunnen anderen er in ieder geval nog om lachen," zegt ze.

Momenteel is het rustig, maar vanachter haar balie – waar ze overigens glow-in-the-dark condooms verkoopt – bespiedt ze regelmatig mensen die stiekem onder het poortje door klimmen of mopperen over de prijs van een toiletbezoek. Marin vertelt dat een kunstenaar altijd in observatiestand staat en daarvoor is haar bijbaan als wc-juf perfect.

Ze laat me het schoonmaakhok zien. Hier duikt ze af en toe even in om tot tien te tellen en na te denken over de rare dingen die ze meemaakt als toiletjuffrouw. Omdat ze een schoonmaakschortje draagt, denken mensen namelijk opeens dat ze naar haar kunnen fluiten, met geld kunnen wapperen en rotopmerkingen kunnen maken. Of ze ook hun billen wil afvegen, bijvoorbeeld. En op een andere terugkerende opmerking – de vraag waarom ze dit werk doet – heeft ze inmiddels maar een standaard antwoord: "Als kind wilde ik al toiletjuffrouw worden."

Ondertussen zijn we in het kindertoilet beland. Marin vertelt dat hier eerder een grote Nijntje sculptuur stond, die laatst is verdwenen. Ik vraag haar of ze hier niet eens wat van haar kunst zou willen exposeren. Lachend antwoordt ze dat ze haar bijbaan en kunstenaarschap liever gescheiden houdt. Toch maakt Marin schilderijen en sculpturen waar ze vrouwelijke hygiëneproducten in verwerkt. Ze houdt haar twee baantjes dus zo gescheiden dat ze zelf de link tussen haar maandverbandschilderijen en haar werk als toiletjuffrouw niet eens had gelegd. "Vieze dingen vind ik wel fascinerend," vertelt Marin. Niet zo verrassend dus, dat er vaak wat mensenhaar, latex of een tampon uit haar kunstwerken steken.

Advertentie

Beeld door Marin Hondebrink.

Wat haar daarnaast inspireert is het idee dat wat heel schoon en hygiënisch zou moeten zijn, eigenlijk vaak heel chemisch is. Zoals maandverband en tampons dus, waarvan mensen ziek kunnen worden door de chemicaliën en het bleekwater dat erin zit. Ook het taboe dat op deze producten ligt vindt ze interessant. "Ik hoor weleens dat vaders weigeren om maandverband te kopen voor hun dochter," zegt Marin. Met haar kunst probeert ze deze bizarre situatie bespreekbaar te maken.

Op dit moment komen er drie jochies aan die wanhopig springend met de handen in hun kruis smeken of ze alsjeblieft gratis mogen plassen. Marin opent nonchalant het poortje. "Ik ben in een goede bui, morgen ga ik op vakantie." Ondertussen vertelt ze dat ze als kind al gefascineerd was door inlegkruisjes. Dan sloot ze zich stiekem op in de wc om ze vol te laten lopen met water.

Beeld door Marin Honderbrink.

Die fascinatie voor de werking van een materiaal is tegenwoordig het uitgangspunt voor haar nogal abstracte kunstwerken. Zo experimenteerde Marin bijvoorbeeld met goudroze chroomverf, waar ze natte silicone overheen boetseerde. Dat leidde onverwachts tot oxidatie en het hele kunstwerk kleurde groen. Marin vindt het interessant om haar werk aan te laten tasten door dit soort natuurlijke reacties, omdat het laat zien dat de mens niet alles in de hand heeft. De verwijzing naar de natuur en het leven komt ook terug in de vele lagen waarin Marin haar schilderijen en sculpturen opbouwt, waardoor haar werk iets vlezigs krijgt – een beetje zoals de menselijke huid.

Advertentie

Het blijft vandaag rustig in de toiletten. Na een paar uur is er nog steeds geen materiaal voor een gefrustreerde facebookpost uitgekomen. Een slechte dag voor Marin's wc-boek dus én het geeft geen perfect beeld hoe een gemiddelde dag als toiletjuffrouw eruit ziet. Gelukkig zijn de wc's wel smerig, dus besluit ik er maar een schoon te maken. Om het te ervaren. En misschien wel om mijn creativiteit een boost te geven.

Meer werk van Marin is vinden op haar Instagram en ze verwacht het boek met wc-verhalen aan het einde van het jaar uit te brengen.

Beeld door Marin Hondebrink.

Beeld door Marin Hondebrink.